• در سال 2/2001، تنها حجم یارانه های غیر مستقیم ارزی بالغ بر 5 بلیون دلار، یعنی %21 بودجه رسمی دولت بود. این یارانه های غیر مستقیم ارزی، نه تنها موجب مصرف بیهوده و تخصیص نامطلوب منابع اقتصادی میشوند، بلکه با پایین آوردن هزینه واردات کفه ترازوی رقابت را به زیان تولیدکنندگان داخلی برهم میزنند.
• یارانه های انرژی موجب تشدید نابرابری درآمد میشوند. مصرف سرانه انرژی در خانوارهای پر درآمد چندین برابر مصرف سرانه خانوارهای کم درآمد است. لذا، بخش عمده یارانه های انرژی نصیب خانوارهای پر درآمد میشود، که نابرابری توزیع درآمد و مصرف را تشدید میکند
سیاست دولت طی 25 سال گذشته موجب پیدایش سیستم یارانه دهی بسیار بغرنجی شده است، که حجم قابل ملاحظه ای از منابع تولیدی ایران را به هدر میدهد. وضعیت یارانه های ضمنی، یعنی یارانه هایی که بطور غیر مستقیم از طریق عرضه ارزان کالا و خدمات پرداخت میشوند، به ویژه قابل توجه است. حجم این یارانه ها بالغ بر %15 تولید ناخالص ملی میباشد، که دو سوم آن مربوط به یارانه های انرژی (برق و سوخت) است.
سلام
خوشحالم که بالاخره یک وبلاگ هم پیدا شد که به مسائل اقتصادی علاقه مند باشه
ولی دوست عزیز چرا جنفگیات منگل ها سیاسی کشورمان را تکرار می کنی آخر مگر مردم ما مغز خر در کلشونه که چون انرژی ارزان است آن را زیاد مصرف کنند؟ یعنی اگر برق ارزان شود بنده و میا با آن سرو کله مان را می شوییم؟
نازنینم این دلیل که چون می توانیم انرژی را به بهای بیشتر صادر کنیم پس خودمان را بکشیم تا پول بیشتری در بیاوریم را استدلال مشنگ های دولتی است
دوست عزیز توجه کنید که مردم پول در می آورند تا زندگی کنند نه اینکه زنده اند تا پول حاصل نمایند
موفق باشید