در کشوری با مساحت 320000 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 27 میلیون نفر واقع در جنوب غرب آسیا که شغل اکثر مردمانش کشاورزی در مزارع موز، اناناس وکائوچو
و یا صید ماهی بوده و تا قبل از سال 1981 اکثرا" در روستاها وجنگلها و در پائینترین سطح امکانات زندگی میکردند و درآمد سرانه هر نفر کمتر از 100دلار بود و مناقشات و جنگهای مذهبی ناشی از وجود 18 دین و مذهب و نژاد کشور را بشدت ناامننموده بود خداوند شخصی را بعنوان هدیه برایشان فرستاد
که کسی نبود به جز مهاتیر محمد؛ مهاتیر محمد که تمام دنیا او را با این نام میشناسند و به او احترام میگذارند.
مهاتیر کوچکترین عضو خانواده 11 نفره ای بود که شغل معلمی
پدرش تکافوی برآوردن آرزوی پسرش مهاتیر جهت خریدن دوچرخه برای رفت و آمد به دبیرستان را نمیکرد.
مهاتیرشروع به فروختن موز در خیابان بعد از اتمام اوقات
مدرسه نمود. مهاتیر پس ازاتمام دبیرستان وارد دانشگاه پزشکی کشور همسایه سنگاپور
شده و همزمان مسئولیت اتحادیه دانشجویان
مسلمان آن دانشگاه را برعهده گرفت
.
سال 1953 پس از فارغ التحصیلی به کشورش بازگشت و بعنوان پزشک جراح به استخدام نیروهای انگلیسی که کشورش را
اشغال کرده بودند درآمد؛ پس از خروج نیروهای انگلیسی و در سال 1957 با افتتاح مطبی شروع به طبابت نموده و نیمی از
وقتش را صرف معالجه رایگان افراد فقیر نمود. در سال 1964 به مدت 5 سال بعنوان نماینده در مجلس ملی
فعالیت نمود ودر سال 1970 کتاب معروف خود بنام "آینده اقتصادی مالزی" را
به رشته تحریر درآورد که همین کتاب بعدها پایه و اساس تفکرات آن مرد جهت تحول
اقتصادی کشورش گردید. به هرحال مهاتیر در سال 1974 به عنوان سناتور وارد مجلس
سناودر سال 1975 بعنوان وزیر آموزش و پرورش و سپس نیابت نخست وزیر و بالاخره در
سال 1981 به سمت نخست وزیری نائل گردید.
ولی پرسش اساسی این است که آن جراح مالیزیایی چه کاری انجام
داد ؟!!!
اول : نقشه آینده مالزی را ترسیم نمود و
اولویتها ، اهداف و نتایجی را که میبایست در طی مدت 10 سال و بعد 20 سال و نهایتا
تا سال 2020 به آنها دست یابند را مشخص نمود.
دوم : تصمیم گرفت که آموزش همگانی
وتحقیقات علمی اولین اولویت و در راس برنامه ها قرار گیرند، به نحوی که بیشترین
میزان بودجه و اعتبار رابرای آموزش همگانی و کسب مهارتهای فنی- ریشه کنی بی سوادی
و از همه مهمتر آموزش زبان انگلیسی و تحقیقات علمی اختصاص داد. مهاتیر در همان
سالها هزاران نفر از دانشجویان را با پرداخت بورسیه به بهترین دانشگاههای جهان
اعزام نمود.
سوم : استراتژی و برنامه های خود را
بصورت کاملا شفاف و با صداقت با مردم کشورش در میان گذاشت، آنان را با نظام
مالیاتی جدید که مسیرکشور را بسوی انقلاب اقتصادی هموار میکرد آشنا نمود و از همه
مهمتر از مردم دست یاری طلبید. مردم نیز چون او را صادق دیدند باورش کردند و همراه
و دنبالهرو گردیدند بنابراین در اولین سال اقدام به کاشت یک میلیون اصله درخت
روغنی نمودند که همین امر طی تنها دو سال مالزی را بعنوان بزرگترین و اولین کشور
تولید کننده و صادر کننده روغن درختی به دنیا معرفی نمود .
مهاتیر تصمیم گرفت صنعت جهانگردی مالزی
را طی 10 سال به درآمد 20 میلیارد دلاری در عوض درآمد 900 میلیونی سال 81 برساند
این درحالیست که درآمد حال و حاضر مالزی از صنعت جهانگردی 34 میلیارد میباشد وی
برای رسیدن به این هدف پادگانهای نظامی ژاپنی را که از سالهای جنگ جهانی دوم در
کشور مالزی باقی مانده بودند را به مناطق جهانگردی شامل انواع بازیهای تفریحی ،
ورزشی و فرهنگی تبدیل نمود تا مالزی مرکزی جهانی برای برگزاری مسابقات بین المللی
اتومبیل رانی ، اسب سواری و بازیهای آبی تبدیل گردد او همچنین کولالامپور را مقر
اصلی کنفدراسیون فوتبال آسیا قرارداد. مالزی در سال 1996 با رشدی معادل 46% نسبت
به سالهای قبل از آن در زمینه صنعت برق و الکترونیک خود را بعنوان یکی از صادر
کنندگان لوازم برقی و الکترونیکی به دنیا معرفی نماید. مهاتیر محمد با وضع قوانین
شفاف و ضوابط مشخص درهای اقتصادی کشور را بسوی سرمایه گزاران خارجی گشود و با
تاسیس شرکت عظیم پتروناس در برجهای دوقلوی کولالامپور بازار بورسی با یک میلیون
دلار معامله در روز پایهریزی نمود.
تاسیس بزرگترین دانشگاه اسلامی دنیا
گامی دیگر جهت جذب نخبگان علمی داخلی و خارجی از تمام نقاط دنیا علی الخصوص
کشورهای اسلامی بود وی توانست با تاسیس پایتخت اداری جدید بنام پاتوراجایا
با دو میلیون نفر جمعیت در کنار پایتخت تجاری کولالامپور هم از نظر سیاحتی و هم تقسیم کار و با تاسیس دو
فرودگاه جدید و مدرن و دهها جاده و اتوبان سریع السیر رفت و آمد جهانگردان وسرمایه
گزارانی که از کشورهای چین- هند و حاشیه خلیج فارس و باقی نقاط دنیا با آن کشور
سفر میکردند را تسهیل بخشید.
بطور خلاصه باید گفت حاج مهاتیر محمد طی مدت 21 سال یعنی از
سال 1981 تا 2003 موفق گردید کشوری فقیر با درآمد سرانه 100 دلار را به کشوری
توسعه یافته با درآمد سرانه 1600 دلار در سال و میزان سرمایه گذاری را از 3
میلیارد به 98 میلیارد دلار و میزان صادرات رابه رقم قابل توجه 200 میلیارد دلار
برساند. مهاتیر محمد در سال 2003 با اراده شخصی تصمیم به کناره گیری از قدرت و سپردن
زمام امور کشور به نیروهای جوان وتازه نفس گرفت. علیرغم درخواست مردم کشورش مبنی
بر ماندن بر مسند قدرت، او تصمیم خود را گرفته بود و بدون اینکه بخواهد فردی از
افراد خانواده اش را به قدرت برساند و یا حکومت را موروثی کند بطور کلی از دنیای
سیاست کناره گیری نمود تا جانشینان او بتوانند آرزوی طراحی شده او بنام مالزی
بیست.... بیست .... یا مالزی در 2020 را که در آن مالزی بعنوان چهارمین قدرت
اقتصادی آسیا پس از ژاپن– چین – و کره تبدیل گردد را به واقعیت تبدیل نمایند. مهاتیر
در نهضت اقتصادی خویش هیچگاه منتظر کمکهای آمریکا وکشورهای اروپائی نماند بلکه
توکل او ابتدا بر قدرت لایزال الهی سپس بر اراده و پشتکار خود و از همه مهمتر عزم
و اراده وحمایت مردم کشورش قرار داشت.
اینچنین بود که یک موز فروش و یا به عبارتی
پزشک جراح توانست با مهارت و عشق عمیق به کشور و مردمش و پشتکار عالی مالزی را از
یک موش به یک ببر آسیائی تبدیل نماید.
